sambungan cerita berkaitan mak..... rajin lagi nak menulis
bg sy dia dah lama menderita.... yang sy nak fokuskan di sini adalah kecekalannya menghadapi hidup... sabar dan tabah.... masa kami semua dah mula meningkat dewasa... dewasa dan terus dewasa... mcm2 kerja dilakukan untuk menastikan anak2 dia cukup semuanya... menoreh... kilang bermacam kilang... pasar malam.. kantin dan mcm2 lagi... sebab nak anak2nya cukup... sebab syg anak2nya... sebab nk pastikan ank2 ad kelangsungan hidup... dats y kdg2 kalau sy byk merungut sy akan compare dgn mak sy yg lagi teruk dari tu... memang kecik2 susah.... sebab tak cukup duit... km dipandang rendah... time sekolah dibuli.... time sekolah jugak tak dibenarkan naik pengangkutan bas sebab tak mampu byr... tp mak sabar ja dilayan mcm tu.... dia janda... susah tp jgn la layan kami mcm tu... km naik basikal subuh2 gelap... kelapa sawit,... hutan... dikejar anjing... diganggu orang... jauh sgt jarak sekolah dari rumah... mungkin sebab org layan layan km mcm tu... sy mula nak memberontak bila dah naik tahap dua.... otai... buat masalah... menyusahkan cikgu... kena rotan, denda dgn cikgu..... sampai tahap sy cederakan org menyebabkan darah... dan budak tu dijahit berjarum2... nasib baik kes ditutp tak di lapor polis... kalau tak dah nak lapor polis... mungkin sy akan dihtr ke sekolah henry gurney... untuk budak2 nakal...sebab tekanan mungkin sy jd teruk mcm tu... belajar main2...
Marziah Mohamad Saad October 23 at 3:37pm
nak mewah mak kata nanti... ayat mak pedas 'kalau nak jd mcm mak tak pyh belajaq,, bg fail terus senang, tak pyh bazir duit'.... memang tersentak... dan terisrat mksudnya... mak sy pandai psiko... dia jd kaunselor jugak time tu... tp dia betul2 tabah... cabaran sikit dia tak pernah gentar... sebab mungkindah 20 tahun hidup tanpa suami...... mungkin km dulu miskin duit tp kaya kasih syg... itu sepatutnya... rumah yang kecik tu la teratak kami.... sebesar dua bilim di kolej kediaman... tanpa dapur... msak diluar.. kalau hujan bw masuk rumah
lari menyelamatkan diri... mak time tu dah tak malu... malunya bertempat... dia kutip papan2 di tapak pelupusan sebab nk buat dinding rumah.... dia bukan mencuri dan cr brg tak halal... asalkan halal semuanya... nak jd darah daging km jugak nanti.. memang sgt berdikari... mak sgt berdikari.... tp yg sy kagumnya... dia tak pernah meminta2... tak pernah berhutang... biar tak de asalkan tak berhutang... tu prinsipnya..... hehe... kasut sekolah bj sekolah, beg sekolah selagi boleh dipakai akan dipakai sampai dah tak boleh pakai... koyak dijahit.. koyak lagi dijahit... koyak lagi dijahit... malu tu pun ad jugak la... tp nak malu buat ap kata mak sebb kita bukan mencuri... sebab time tu memang tak mampu.... tgk org lain waaaa... boleh pakai yg baru.... kalau time cuti tak pernah masa disia2kannya... mesti ad je kerja yg dibuatnya... tanam semula... berkebun... smpai kdg2 tu sy n adik penat sebab kena buat jugak.... tak de masa nak main2 sgt... sebab kesian... dan mak suruh buat.... hbs tu nak harap kat sapa lagi... km ja la yg boleh diharap... rutin harian bermula selepas subuh.... samapi la tido semula.... tak pernah ad dalam diari hdup dia berehat, menonton televisyen lagho2... berjalan2... makan angin dan tido selepas subuh... kita akan mewarisi kepapaan. rezeki Allah ad di mana2.... tp yg penting kena usaha... katanya... beliau seorang pengurus kewangan dan pengurus masa yg hebat...
No comments:
Post a Comment